Heeeeelp. Dat zou ik nu heel hard willen roepen.
Ik moet nog zoveel doen deze week en heb maar zoweinig tijd. Ik moet voor de aller, allerlaatste keer de proef van mijn manuscript doorlopen (dat moet niet, maar ik ben nou eenmaal een venijnig perfectionistje). Dan moet ik voor mijn opleiding DOCS de inhoud van mijn stagecursus van acht lessen inleveren, naast een verhaal van 3000 woorden over wat me fascineert, een gedicht in vrije vorm over een dier in het wild met gebruik van beeldspraak. Er komt een dikke bromvlieg in me op nu ik dit zo schrijf, eentje die zoemend tegen het raam aanknalt, keer op keer, en als een dolle blijft proberen de vrijheid te bemachtigen die naar hem lonkt achter die gemene onzichtbare glasbarrière. Of zijn bromvliegen huisdieren? Anyway, dan zijn we er nog niet. Of ik nog even deze week de leerstijlentest van Kolb wil maken, want het is toch wel handig om te weten of ik straks als docent een ‘doener’, ‘bezinner’ ‘denker’ of ‘beslisser’ ben, en de bijbehorende artikelen wil lezen, een boekbespreking wil lezen, een kwadrant leerervaringen wil invullen en nu we toch bezig zijn ook maar meteen achterstallig onderhoud wil plegen. Dit alles afgewerkt met een toefje bijhouden van je schrijfproces en de opmerking van de docent dat het veel lijkt maar niet veel is…sure.
Ik weet in ieder geval nu al dat ik mijn cursisten niet ga opstapelen met bergen huiswerk! (wat een weldoordachte, bezinnende beslissing, doe me dat maar eens na) Nu ben ik zogezegd van het combineren. Want ik wilde ook nog deze column schrijven die ik dus mooi kon gebruiken om mijn frustratie te ventileren en daar meteen een takenlijstje aan over te houden en een idee voor een gedicht met beeldspraak. Haha, mij krijgen ze niet klein. De dikke bromvlieg rende, nee dook, nee vloog als een bevrijde ziel door het openstaande raam, omhoog, zo hoog, hij vloog hoger en hoger tot aan de regenboog. O, ik lees net in de opdracht dat ik geen eindrijm mag gebruiken. ‘This is some heavy shit,’ bromde de vlieg als een oude hippie toen hij landde in een vette koeienvlaai…