Kennen jullie dat liedje Sunny? Oorspronkelijk geschreven door Bobby Hebb en door vele artiesten gecoverd, waaronder Marvin Gaye, Frank Sinatra, James Brown en Stevie Wonder. Een vrolijk, optimistisch soulliedje dat de zon in je hoofd brengt, maar dat vanuit pijn en verlies geschreven werd toen Bobby zijn broer verloor na een steekincident bij een nachtclub.

Dát liedje plopte in mijn hoofd toen ik aan een scene werkte van mijn in januari verschenen roman Van het hart. Er is aan de leden van de rouwgroep gevraagd een herinnering mee te brengen van hun overleden dierbaren en een van hen, Hugo, neemt de plaat van Marvin Gaye mee waar Sunny opstaat. Hij en zijn overleden vrouw dansten regelmatig samen door de kamer op dat nummer.

In een radio-interview dat ik onlangs gaf vroeg de presentator mij hoe ik aan dat liedje was gekomen. Hoe ik op dat idee was gekomen. Ik vertelde hem toen dat ik wel vaker liedjes in mijn hoofd krijg bij dingen die ik zie en doe. ‘Het plopt dan gewoon in mijn hoofd,’ zei ik tegen hem alsof dat een afdoende verklaring was. Maar toen ik er later dieper over na ging denken (voor mij een indicatie dat het een hele goede vraag was) vond ik een logischere verklaring.

Pas toen ik erbij stil stond wist ik weer dat ik Sunny heel vaak luister. Niet elke dag ofzo, maar wel om de zoveel tijd. En dan bijna altijd de versie van Bobby Hebb omdat er zo’n mooie opbouw inzit, omdat het zo binnenkomt als hij het zingt, omdat het vrolijk lijkt maar verdrietig is of misschien wel andersom, verdrietig is maar een hoopvolle boodschap in zich draagt. Omdat het zo simpel lijkt…

Sunny, yesterday my life was filled with rain

Sunny, you smiled at me and really eased the pain

… maar o zo goed in elkaar zit.

Waarom weet ik niet, maar toen ik het liedje eenmaal in die scène schreef wilde ik het vertalen naar het Nederlands. Niet een op een, dan krijg je hele kromme zinnen, maar wel de essentie ervan pakken. Misschien wel om nóg beter door te laten dringen waarover het gaat. Het gaat over verlies en pijn en liefde en hoop. Over dat je soms iemand nodig hebt als je leven gevuld is met regen, iemand die naar je lacht, die de pijn verzacht.

Door het liedje te vertalen kwam ik uit bij de essentie van mijn boek. Het is zwaar, verlies en rouw, en wij kunnen er niet goed mee omgaan, zeker niet in ons eentje. We hebben iemand of iets nodig dat ons helpt; een vriend, een rouwgroep, een liedje, een boek.

Nu is het in Coronatijd heel lastig om je boek te verkopen en valt mijn briljante plan om met boek en begeleidend muzikant langs de boekhandels te trekken om een beetje troost te brengen, in het water. Of kan dat toch anders…?

Ik lied mijn goede collega Thomas Kok de Nederlandse vertaling die ik van het liedje maakte opnemen. Oké, hij is geen Bobby Hebb, en oké, die mooie opbouw bleek veel te lastig op zijn banjo, maar o wat was en ben ik blij met het resultaat! Zeker als ik zie dat hij het toch wel moeilijk vindt, maar het gewoon probeert en dan dat opgeluchte blije hoofd aan het eind. Zijn vrouw stond op het punt van bevallen rond die tijd, dus krijg dan nog maar eens een compleet nieuwe songtekst geleerd. Chapeau!

En omdat we met zijn allen het zo moeilijk vinden om deze coronatijd een beetje heelhuids door te komen denk ik dat ‘Miesje’ niet alleen een hele mooie aanvulling is op het boek, maar zeker de boodschap van Bobby blijft uitdragen. Houd hoop, ook al is het zwaar, houd hoop.

Miesje, gister viel de regen nog op mijn kop

Miesje, jij lachte en sindsdien voel ik me top

Bestel Van het hart (of een van mijn eerdere romans) hier en vraag er een gepersonaliseerde boekenlegger bij aan.