Wat ik als schrijver nog beter onder de knie moet krijgen is om mijn verhaal niet compleet dicht te timmeren. Elke beginnende (en gevorderde?) schrijver heeft de neiging om te veel uit te leggen, bang als hij is dat de lezer het anders ‘verkeerd’ interpreteert. De kunst is nu juist dát die lezer interpreteert, interpreteert en beschouwt. Je moet dus als schrijver ruimte laten in je verhaal voor de lezer, het moet niet helemaal af zijn (ik vraag me sowieso af of een boek/film/kunstwerk ooit helemaal af is) en uitleg moet je vermijden. Als je gaten laat in je verhaal kan de lezer die zelf invullen. Zo wordt een verhaal mooi door wat er niet staat, een film of beeld spannend door wat je niet ziet.
Een sprekend voorbeeld in een film van zo’n ‘gat’ vind ik de scène uit Pulp Fiction van Tarantino waarin Vincent (John Travolta) en Jules (Samuel L. Jackson) in een auto zitten met op de achterbank een informant van Jules. Vincent zit met zijn pistool te spelen en richt het klierig op de informant. Ineens gaat het af. Het enige wat je vervolgens als kijker te zien krijgt na het schot is bloedprut op de achterruit en Vincent die zegt dat het kwam omdat Jules over een hobbel reed.
Een kijker of lezer heeft het nodig, en is prima in staat, om zelf in te vullen; dat maakt hem veel meer onderdeel van het verhaal dan wanneer je als schrijver uitlegt hoe het allemaal zit. Aan de andere kant moet je niet teveel weglaten, want dan raakt de lezer het spoor bijster. Ik vind het zelf een van de moeilijkste onderdelen van het schrijven. Volgens John Irving (vooral bekend van zijn boek The world according to Garp) heeft iedere schrijver struikelblokken, bepaalde onderdelen in het schrijverschap waar hij of zij altijd moeite mee zal houden. Dus ik zeg alleen nog: ‘gaten’…(nu wilde ik hier nog achter zetten dat jullie de rest zelf maar in moeten vullen, maar dat was teveel uitleg, dus wat hier tussen deze haakjes staat moet je voor het mooie eigenlijk niet lezen, te laat, stop, nu, stop met lezen…ben je er nog?…ik zei toch dat ik het moeilijk vond, dat met die gaten…grrrr.)
