Op een feestje in gesprek met de buurman:

‘En verder probeer ik een boek te schrijven.’

‘O wat leuk, wat voor boek? Een psychologische roman. Toe maar, oh, volgens je schrijfcoach. Goh, wat ontzettend leuk. En waar gaat het over? Een moeder, een dochter en een superkonijn. Wat zeg je? De moeder weet dat ze doodgaat en stelt een wensenlijst op. Klinkt een beetje als The Bucketlist, is het zoiets? Dat is niet echt origineel. Ik geloof dat je nog een beetje moet werken aan je pitch. Oh, het gaat over loslaten, over elkaar niet echt kunnen zien, en. Hm, nee hoor, klinkt helemaal niet vaag, klinkt als een vrouwenboek. Maar wel supergaaf dat je het doet, knap van je, een boek schrijven, tjonge.’

Twee maanden later op een ander feestje:

‘En? Hier, een wijntje, de buurman zorgt wel voor je. Hoe gaat het nu? Fijn dat het zo goed gaat, maar ik bedoelde eigenlijk met je boek. Wat zeg je me nou? Dus het is af, de eerste versie, herschrijven ja ja, maar dat is hartstikke goed, en wanneer kan ik het kopen? Waar ging het ook alweer over? Iets met een blind konijn dat doodgaat toch? Ik ben benieuwd hoor, ook al behoor ik niet tot de doelgroep. Heb je er eigenlijk lang over gedaan? Twee jaar, wow. Nog niet af? Net zei je anders dat het af was. Af is af. Je moet niet te lang doorgaan, anders verpest
je het misschien. En heb je al een uitgever of hoe werkt dat? Mijn neef zit in die wereld, ik zal hem eens bellen. Is het autobiografisch? Meestal wel toch, met boeken? Goed hoor, dat je dat durft ook. Lijkt me lastig als mensen
zichzelf dan gaan herkennen. Komt er nog een knappe buurman in voor?’

Drie weken later op straat op de fiets, de buurman remt:

Hé Inge, ik wilde nog vragen hoe het met je boek gaat? Heb je al een uitgever? Nee? Ik hoor dat het ook niet meevalt in de crisistijd, maar, de aanhouder wint. Die neef? Ja, die heb ik nog gebeld, die werkt alleen niet bij een uitgeverij maar bij een drukkerij, heb je daar ook wat aan? Ik heb veel aan je gedacht en aan je boek en zo. Ik vind het zo gaaf en ik ben best handig met de computer dus als ik je kan helpen om een voorkantje te ontwerpen? Heb je het nou eigenlijk al aan je moeder laten lezen? Als het af is zeg je, maar het was toch al af? Het blijft toch tricky hè, zo’n boek. Daar kunnen hele familieruzies door ontstaan. Oh, je bent al bezig aan je tweede boek. Oké. Maar kan ik het eerste al kopen dan? Anders geef je het toch lekker zelf uit. Hou me op de hoogte hè. Zo goed, echt knap van je. Houdoe.