Tot waar we kijken kunnen
Tot waar we kijken kunnen

Eens even kijken. Ik wilde een boek schrijven. Stap 1: ik volgde een schrijfopleiding van drie jaar. Ik schreef een ruw manuscript bij elkaar en wilde het uitgeven. Stap 2: ik liet een manuscriptanalyse doen. Daarna, stappen 3,4,5,6 en 7 ook nog wel denk ik: ging ik herschrijven en schaven; thuis, op schrijfretraites en in gehuurde huisjes hier en daar. Afijn, we zijn ruim twee jaar verder. Stap 8: Ik stuurde mijn verhaal naar diverse uitgeverijen en mocht op gesprek bij Ambo|Anthos. Stap 9 en 10: het gesprek ging goed, ik herschreef nog het een en ander en kreeg een contract. Hoera! Stap 11: nog maar een beetje herschrijven, dit keer met een fijne redacteur erbij. Stap 12: proefcorrecties bekijken en… nog een beetje schaven. Stap 13: manuscript loslaten en vertrouwen op de expertise van de uitgever die eerder al (ergens tussen stap 10 en 11) met een prachtige cover kwam en een mooie portretfoto van mij verzorgde. Stap 12: coverteksten van het boek checken en (bijna vergeten) een dankwoord schrijven. Stap 13: eens gaan nadenken over de promotie (samen met de marketeer van de uitgeverij). Stap 14: al nadenkende ontdekken dat andere lieve mensen met je meedenken en, om maar eens een voorbeeld te noemen, regelen dat je je eerste interview bij Schrijven Magazine binnen hebt. Stap 15: boekhandel Heinen bezoeken waar straks mijn boekpresentatie zal plaatsvinden (en daar meteen maar een lezing bijwonen van collega-auteur Josha Zwaan die al drie boeken op haar naam heeft staan en die ik de oren van haar kop wilde vragen maar daar was helemaal geen tijd voor waarop zij heel lief zei dat ze nieuwsgierig was naar mijn boek en als ze tijd had naar mijn boekpresentatie zou komen) Stap 16: ploeteren op een mailinglijst van al die mensen die ik op 20 augustus wil uitnodigen en waarbij ik tot mijn schrik ontdek dat ik van heel veel mensen geen mailadres heb, gelukkig hebben we social media en lukt het me wel ze zo of via via te achterhalen. En nu? Ja, nu zweef ik ergens in die periode tussen niets meer aan je boek kunnen doen (in de schrijvende zin van het woord) en alles aan je boek willen doen (in de promotionele zin van het woord). Stap 17: blogg-en, social media-en, netwerk-en, literairedingendoen-en, overjeboekouwehoer-en, et cetera-en. Je begrijpt het al, deze lijst krijgt nog heel veel stapp-en. To be continued…

Instagram
Twitter
Visit Us
Follow Me
LinkedIn
Share
RSS