Er zit iets tegenstrijdigs in de schrijver die stilletjes achter zijn pc zit te typen en zoekt naar de juiste woorden. Je zou er haast van verkrampen, dat vrijwel bewegingsloze lijf en alleen die tikkende vingers op het statische toetsenbord. Ergens in je hoofd zit wat jij wilt zeggen, maar je kunt er net niet bij, net niet het verband leggen, net niet. Wat dan goed schijnt te werken (zo las ik in Het Naakte schrijven van Nirav Christophe) is om in beweging te komen. Als je in beweging bent, komt het naar boven: het idee, het beeld, de metafoor waarop je zat te broeden. Het is er even niet mee bezig zijn en dan het juiste idee krijgen (eureka). Sommige mensen geloven zelfs dat ideeën ontstaan door het bewegen. De Duitse beeldend kunstenaar Joseph Beuys zei: Ik denk met mijn knie.
Zo zit ik zelf al een hele poos te broeden op de titel voor het tweede boek waar ik aan werk. Het gaat over een vrouw die rust wil. Helaas voor haar heeft ze een ‘afwijking’ zoals ze het zelf noemt: ze staat in contact met de doden. En een van die doden laat haar helemaal niet met rust…nou ja, dat is het basisidee. Krampachtig probeer ik de titels op te roepen, ik denk aan geesten, aan doden, aan een tussenwereld, van alles. Ik ging van ‘Vlekken op je ziel’, naar ‘Ik zie ik zie, wat jij niet ziet’, maar echt blij word ik er niet van. Tot ik dus het bewuste artikel las wat ik hier boven benoem. Moet ik dan nu gaan ijsberen? Een rondje fietsen? Onder de douche gaan staan hupsen (onder de douche krijg ik wel vaak goede ingevingen). Ik weet het niet. Dat lijkt me toch ook geforceerd. Waar het denk ik om gaat is dat je door te bewegen niet teveel in je hoofd bent. Hoe vaak hoor je niet dat mensen die overspannen zijn van de huisarts een fikse wandeling moeten maken? Dus dat ik tussen het schrijven door de vaatwasser leegruim en een was draai in het kader van uitstelgedrag (en dingen die toch moeten gebeuren) is juist effectief voor mijn schrijven? Zo had ik het nog nooit bekeken. Eureka! Schrijven en het huishouden: een uiterst werkzame combinatie. Ik stort me op de vuile vaat. Huishouden aan het doen? Nee joh, ik schrijf. En vlug zet ik weer een bord in de vaatwasser, het kan maar net die briljante titel opleveren.