Als schrijver hoor je een thema te hebben, een fascinatie. Nou hoorde ik een vriend van Arnon Grunberg bij College Tour zeggen dat Grunbergs werk om identiteit gaat. Maar geldt dat niet, als je het doorvoert (of terugvoert), voor het werk van bijna elke auteur? Identiteit is de eenheid van wezen, volkomen overeenstemming en persoonlijkheid. Wij onderzoeken in de docentenopleiding die ik volg ook onze fascinatie en ik moet zeggen dat ik het lastig vind. Wat fascineert me, wat lees ik wel en niet in de krant, wat raakt me, waar wil ik meer van weten, wat houdt me bezig? Zoveel, denk ik dan. Is het überhaupt wel mogelijk om vooraf het ‘thema’ van je werk te bepalen? En moet je niet minstens drie of vier boeken geschreven hebben? Komt dan zo’n thema niet vanzelf bovendrijven? Van mijn eerste boek weet ik het inmiddels, de moeder-dochter relatie, loskomen en loslaten (en dan nog een paar kleine zaken als leven en dood, identiteit…). Grunberg vertelde dat hij in veel van zijn boeken opzoekt waar de grens ligt tussen wanneer we iets als ziekte bestempelen of wanneer iets nog net binnen het normale valt. Dat is toevallig, daar draait het in mijn tweede boek ook om, naast andere thema’s als de man-vrouw relatie, moeder-kind relatie. Als ik er zo schrijvende over nadenk is mijn thema misschien wel gewoon het ‘mens zijn’, zijn we weer terug bij identiteit. Is dat dan waar het in ons leven om draait? Wie ben ik en wat doe ik hier, wat doe jij hier, wat doen we samen hier? Als ik over dat soort vragen nadenk word ik gek, dan lijkt mijn leven zo nietig en onbeduidend (wat het ook is), en zie ik de mensheid als spartelende visjes die iets te enthousiast op het droge zijn gesprongen. Maar als je zo gaat denken, kun je er al snel de brui aan geven, want, wat ik doe doet er toch niet toe in ‘the cirkle of life’. Nee, dat zou geen recht doen aan die miljarden mensen op aarde die proberen een goed bestaan op te bouwen, iets van hun leven te maken, een voorbeeld te zijn voor kun kinderen (themaatje). Dus stort ik mij vol goede moed op mijn tweede boek, en al weet ik nog niet precies waarover het gaat, waarheen het gaat en waarom het gaat zoals het gaat…het fascineert mij genoeg om ermee door te gaan.
