Daar sta je dan als debutant op het auteursfeest bij Ambo|Anthos te kletsen met een bijna debutant, een andere debutant, een debutant-af (boek twee), een ik kan het me nog goed herinneren-debutant (boek drie, vier) of een ik kan het me niet meer zo goed herinneren-debutant (boek ‘ik ben gestopt met tellen’), in de sfeervol verlichtte en versierde tuin verscholen achter het statige pand aan de Herengracht 499. Directeur Chris houdt een speech, de hapjes gaan rond en de drankjes halen we zelf aan de bar. En weet je wat zo leuk is, het voelt zo goed om daartussen te mogen staan. De sfeer is relaxed. Vanuit mijn ooghoeken zie ik Herman Koch, Ester Verhoef en Simone van der Vlugt. Even later word ik aan Simone voorgesteld en nog even later promoot ik mijn eigen boek bij haar, ha. Daar ben ik de laatste tijd heel goed in geworden, mijn eigen boek promoten bij iedereen die het maar horen wil (en ook die het niet horen wil), no mercy. Ik stap op iedereen af (behalve Herman Koch want ik wil hem niet herinneren aan het tankincident) en grappig genoeg stappen er ook auteurs op mij af. Ik praat en praat, ook met mijn uitgever, mijn redacteur, mijn marketeer (ja zo voelt dat, ik wil ze helemaal niet delen met al die andere auteurs, maar ze zijn er natuurlijk voor iedereen die hier rondloopt, slik). Het leukste gesprek had ik met Janine Jansen. Wie? Janine Jansen, die de cover van mijn boek ontwierp. Binnen enkele minuten gingen we van covers, naar geluk, naar eten, naar kookboeken en weer terug. Het mooiste gesprek had ik met Josha Zwaan op onze gezamenlijke terugreis vanuit Amsterdam. Dat ging diep en was goed. Wat een fijn mens. Normaal gesproken ben ik niet van de clichés, maar ik wil deze blog er toch met een afsluiten omdat hij zo waar is: het was een avond om nooit te vergeten.