Schrijven is zeg maar gewoon mijn ding. Ik schrijf al sinds ik een klein meisje ben, eerst rijmpjes en gedichten en later korte verhalen. Ook mijn beroep als tekstschrijver past me helemaal. Toch begon er een paar jaar geleden iets te borrelen, mijn hoofd zat vol verhalen. Ik wilde graag een boek schrijven…maar hoe doe je dat, een boek schrijven? In Amsterdam vond ik de driejarige Script plus opleiding Verhalend proza en toen ik niet veel later was toegelaten en mijn eerste les kreeg, voelde het als een soort thuiskomen. Wat de docente vertelde over hoe een personage moet streven naar iets, naar een ding, en dat gehinderd door toenemende weerstanden wel of niet bereikt, boeide mij mateloos. Ook de lessen van de andere docenten gingen erin als zoete koek. Ik zoog de informatie op en wilde alleen nog maar schrijven. Er ging een nieuwe wereld voor mij open, niet alleen in het creatief schrijven maar ook in de ontmoetingen met allerlei geweldige mensen die stuk voor stuk iets met schrijven hebben. Een paar jaar verder ligt mijn eerste manuscript bij een literair agent en werk ik aan een tweede, bezoek ik schrijfretraites en schrijffestivals en kom ik met medestudenten van de opleiding regelmatig bijeen om feedback op elkaars werk te geven en elkaars vorderingen te volgen. En nog steeds wil ik het allerliefste schrijven. Door te schrijven kom ik tot rust en krijg ik tegelijkertijd energie. Op de emotie van het schrijven kom ik zeker terug.
In deze blog wil ik graag vertellen over wat ik leer, zie, voel en meemaak in deze ‘schrijfwereld’.
Een les wil ik nu al graag delen. Als je een boek wilt schrijven moet je vooral ook veel boeken lezen. Dat werkt inspirerend, brengt je op ideeën, leert je welke technieken goede schrijvers toepassen. Gisteren sprak ik op een borrel een debutant. Haar boek is uitgegeven, iets waar ik nog van droom. Zij vertelde me dat ze het soms ook wel moeilijk vond om werk van anderen te lezen, zeker als het echt goed was. Dat herken ik wel. Maar we waren het erover eens dat voor elk soort boek wel een lezerspubliek bestaat en dat we geduldig moeten zijn. Bovendien, oefening baart kunst. Door veel schrijfmeters te maken word je elke keer weer ietsjes beter. Dus volg ik mijn droom en schrijf.