Onlangs is mijn kort verhaal ‘Laatste dans’ gepubliceerd op de website van literair tijdschrift Extaze. Ik was in een jubelstemming, want hé, dat had ik toch maar mooi even gefikst. Al die tijd zit ik achter mijn laptop thuis te tikken in de hoop dat mijn werk een groter publiek bereikt. Dit kort verhaal is een geweldig begin. Ik schreef het al zo’n vijf jaar geleden en nu? Ja, nu is het dus gepubliceerd. Ben ik dan nu een echte schrijver? Ben ik nu goedgekeurd? Met andere woorden, ben je pas een schrijver als je gepubliceerd bent? En telt een kort verhaal dan wel, of moet je daarvoor eerst een roman of een hele bundel korte verhalen geschreven en gepubliceerd hebben? De meningen zullen, zoals met alles eigenlijk, verdeeld zijn, en hoe geweldig ik het ook vind (het voelt als erkenning), denk ik dat het niet veel uit maakt. Het zou niet veel uit moeten maken. Er zijn heel veel goede schrijvers die prachtige verhalen schrijven, die (nog) niet gepubliceerd zijn of dat misschien bewust niet eens willen, die vreugde halen uit het schrijven, die elke dag schrijven, die zich van binnen schrijver voelen en dat waarschijnlijk ook zijn, die blijven schrijven (ondanks of dankzij standaardafwijzingen van uitgeverijen), die dromen over schrijven en in hun dromen schrijven, die schrijven bij het ochtendgloren of juist in het holst van de nacht. Als schrijven door je bloed stroomt en je niet anders kunt en wilt, dan bén je volgens mij een schrijver, gepubliceerd of niet. Waarom zijn mensen er zo huiverig voor zichzelf een schrijver te noemen? Natuurlijk heb je verschillende niveaus. Maar geldt dat niet voor alle beroepen? Ik weet het antwoord niet, maar ik vind het wel een interessant gegeven.
Wanneer ben je een schrijver? In het Prisma woordenboek staat onder schrijver: ‘wie schrijft of geschreven heeft’. In de Dikke van Dale: ‘iemand die zijn gedachten schriftelijk aan het grote publiek bekend maakt’. En op Wikipedia: ‘een schrijver is iemand die een geschreven werk produceert zoals een boek, krantenartikel, script, poëzie of bladmuziek. Hoewel iedereen die iets schrijft zich een ‘schrijver’ kan noemen, wordt de term in de praktijk vooral gebruikt voor mensen die (al dan niet beroepsmatig) literaire of wetenschappelijke teksten publiceren’. De woordenboeken zijn het niet eens, de meningen zijn verdeeld. Wat mij betreft ben je een schrijver als je de noodzaak voelt tot schrijven en je schrijft om het schrijven (en alles daarna is zeg maar mooi meegenomen).