In mijn vorige blog vertelde ik dat een groot deel van het ‘schrijfwerk’ aan een roman in je hoofd gebeurt. En dat het dus handig is om een mobiel of notitieboekje naast je bed te hebben liggen. Eigenlijk moet een schrijver altijd wel iets bij zich hebben om aantekeningen te kunnen maken. Inspiratie haal ik uit de wereld om mij heen: een gesprekje tussen twee mensen op het perron, een scene uit een film of serie op tv, een mooie zin in een boek of zomaar een stiltemoment ergens alleen op een bankje in het park. Ik noem het mijn spinsels en heb er een flinke verzameling van in mijn notitie-app staan. Zo af en toe lees ik ze eens door en weet ik weer waarom ik ze ooit opschreef. Het zijn zinnen of momenten die me raakten en op het moment van lezen weer raken. Sommige van die zelfbedachte dan wel ‘gestolen’ spinsels gebruik ik voor mijn eigen verhalen en gedichten, anderen blijven nog een poosje ongebruikt in de app staan.
Een tijdje terug keek ik samen met mijn vriend naar een documentaire die ging over achtergrondzangeressen. Sommigen traden op met de groten der aarde en voelden zich prima op hun plek in de luwte van de vedettes. Anderen wilden op een gegeven moment het toch ook zelf proberen, doorbreken, in de spotlights staan, want hé, ze zongen stuk voor stuk de sterren van de hemel. Waarom zou het hen niet lukken? Opvallend genoeg lukte het slechts een enkeling, en meestal beleefden ze maar een kort moment van roem voor ze opnieuw naar de achtergrond verdwenen. Er waren mooie commentaren tussen de scènes doorgeweven van artiesten die het wel hebben gemaakt, één daarvan was Sting. Aan hem werd een verklaring gevraagd voor dat niet doorbreken. En zijn antwoord werd een spinsel in mijn notities, eentje die ik graag met jullie deel omdat hij zo mooi is en zo treffend, ook voor schrijvers zoals ik die bij een groter publiek bekend willen worden, die schrijven voor hun eigen geluk maar toch ook dat sprankje hoop koesteren. Hij zei:
‘It’s not a level playing feeld, it’s never a level playing feeld. And you come into life understanding that. It’s not about fairness. It’s not really about talent, you know. It’s… circumstances, it’s luck. It’s destiny. I don’t know what it is, but the best people deal with that.’