Ik stel het zwart-wit, maar na het lezen van interviews met schrijvers in verschillende kranten en tijdschriften en het zien van enkele schrijver interviews op tv, groeit mijn overtuiging dat we te maken hebben met twee soorten schrijvers: de sombere en de vrolijke.
De eerste soort heeft het zwaar, heeft mogelijk een moeilijke jeugd gehad of iets traumatisch meegemaakt en ziet schrijven als een noodzaak om te overleven. Schrijven is lijden voor dit soort schrijvers, ze schrijven omdat het moet, het is pure verwerking. De tweede soort (waartoe ik mezelf reken) schrijft uit nieuwsgierigheid, omdat het energie geeft, omdat het kan en mag, schrijven is geluk. Het lastige van een mening uiten is dat mensen het niet met je eens kunnen zijn. Vroeger zou ik daarvan schrikken, maar nu ik 40+ ben trek ik me er weinig van aan en laat de ander het lekker oneens met me zijn. Gisteren zag ik bij College tour Remco Campert, duidelijk een schrijver van het tweede soort. Zijn lichaam liet hem misschien wat in de steek, maar zijn blik was helder en zijn stem nog krachtig genoeg en nee, hij had geen lange wandelingen nodig om mooie gedichten en verhalen te kunnen schrijven; een grasspriet tussen twee stenen inspireerde hem al. Wat een ontroerend mooi gesprek was het. Volgens Remco moet je als schrijver schaamteloos durven zijn. Die uitspraak kwam me bekend voor. Had Arnon Grunberg dat in een eerdere College tour niet ook gezegd? Hij schaamde zich voor alles, behalve voor zijn schrijven. Bij Grunberg denk je misschien dat hij een schrijver van de eerste soort is, maar nadat ik hem hoorde praten over zijn schrijverschap, open en eerlijk en met een grijns op zijn gezicht, neig ik toch meer naar nummer twee. Ik weet wel dat de wereld niet zwart-wit is. Het zijn twee uiterste vormen die ik beschrijf, en liggen uitersten juist niet heel dicht bij elkaar op dezelfde lijn? Liefde en haat, dag en nacht, yin en yang? Ergens schrijf ik ook uit noodzaak, uit noodzaak tot geluk en stiekem verwerk ik daar ook nog van alles bij. Na het zien van Grunberg en Campert zal ik dat schaamteloos blijven doen.